یک شعر مناجاتی که هر بیت برای خود کارایی دارد...
البته سبک خاصی دارد که خودم گذاشتم براش...خودتونم میتونید براش سبک بزارید
ادامه مطلب برید
یا علی ادرکنی
ادامه مطلب ...گر درین دنیا بخوانی کین منم کلب العلی
به کزآن دنیا شوی همچون سگی درمشگلی
ادامه در ادامه مطلب
ادامه مطلب ...ناموس
این حرف محب است,به غیرت شده مسکین
ناموس کسان منگر و ناموس خودت بین
گــر چــشم نـبنـدی به خیــام من عـــاشق
پرپر کنــمت چون دم یک ناز شـــقایق
نامـــوس کسان مینــگری مردک دختر؟
نامـــوس تو را مینـــگرد آن ز تو بدتر
من سر بدهم بر سر غیرت که چو مولا
گفت است چو ناموس خدا,حضرت زهرا(س)
گر صورت من سرخ شود در صف سیلی
بستم به علم پرچـــم (( زهرا شده نیـــلی ))
گر حیـــدر کـــرار بود نور صد افــلاک
ما غیرتیان رگ بزنیم,نیست به دل باک
این هم برای همه بچه غیرتیای ناموس پرست!
یاعلی مددی
مصطفی آزادوار(محب)
این شعر فی البدائه(؟) بود عذر میخوام اگر ایرادی داره...یاحق
دعای مست مرا در خیال باطل من چو مستجاب خرابی تبل کوسُ حاصل من
شفای مرده و درد و بلای جسمُ تنم نوش داروی مرگ بیاورده,ریخت در دهنم
سرم به میخ زمانه شکسته شد هیهات زبازی شطرنج با خدای گشتم مات
خدای خوب گنهکار ز بحر شافی درد بکشته جان مرا تشنه لب میان نبرد
نبرد عاقل و میخوارگان مست وخراب نبرد علت و معلول و ناظران سراب
تمام معده من پر ز سم زندگی است کنم تهوع ازین عاقلان روز الست
کجای زندگیم عقل و هوش و زکاست؟ خدای عاشق مستی قسم به اوکه خداست!
نه کافرم به خداوند و صاحب نار محبم و از دوریش دلم شده زار...
برای شفای همه مریضا و فرج آقا صلوات...
شعر خواهم گفت از جنس سیاه
ازگناه و ناله و هی آه و آه
ای خدایا مر نگفتی خواب برارباب نیست؟
مرنگفتی خفتگان را در قیامت آب نیست؟
پس چرا از درد من آسوده خوابیدی خدا
من که در اوج گناهم , مشکلاتم را که تو دیدی خدا
توکه دیدی قادر نفسم نیم(niam)
خود تو گفتی ناتوان را حامیم
مرنگفتی هر گدا را روزیم؟
مرنگفتی بر شکسته پیکران پیروزیم؟
مر نگفتی راه زنده بودنم آموزیم؟
ای خدایم دیدی و اینگونه در حُرم حرم میسوزیم؟...
من همان کشتی شکسته بر فراز زندگی
من همان محتاج اندک بندگی
من همان سختی کش یک جرعه از بالندگی
من همانم که دلی خوش کرده بر یک عشق , از رو سادگی
من همانم که پرستم یک خدای ساختگی...
پس تمامه حرفهای تو هواست؟
آن همه پیغمبرانی که فرستادی کجاست؟
یک پیمبر نه...نیمش را فرست ای کردگار
تا کند بر این دله من بلکه کار...
ای خدایا من محبم! شعرمن نی اعتراض و کفر بود!!
حرف من بر صحّت دیوانگیم مهر بود...
اما چه سود؟!!!!
ya allah
(moheb)
منم آزادوار و غم تنگی دارم در بر دامن خود لکه ننگی دارم
تاج شرفی نیست بر این نوکر بیمارت چون توشۀ خود من دله سنگی دارم
السلام علیک یا امی یازهرا
ابتدای کار از ۱۲ امام رخصت کار میگیرم و انشاالله در این مسیر غلامی کنم...
بسم الله:
مدد حضرت الله
خدایی نبود جز تو به ولله
مدد حضرت احمد...همان عاشق و نام تو محمد
مدد ساقی و حیدر...مدد شاه عرب کوی مروت...
مدد حیدرکرار که دستانه تو در دست نبوت
مدد مادر هستی...مدد فاطمه آن بوی گل یاس
مدد همسر حیدر مدد ام حسن مادر زینب مدد مادر عباس تویی چشمه ی احساس
مدد ای که همان شاه غریبی...حسن بر دله مادر تو طبیبی
وآن غربت عالم همگی ماله تو گشته...تو حبیبی
مدد شاه شهیدی و تو لیلا ... مدد خون خدا عاشق تو حضرت زهرا
مدد ای که قتیل العبراتی ... مدد ای که خدای صلواتی
مدد ای که صدای نغماتی...
مدد حضرت ساجد ...که از سجده ی تو گشته ملائک
چو گریان شده از سجده ی تو کل فنائک
مدد باقر علمان نوایی
مدد جوشش علم و حرم مست خدایی
مدد عالم شیعه...مدد آن که به من داد ودیعه...
مدد حضرت موسی مدد روح تو عیسی
مدد ای که پدر گشته ای از حضرت معصومه ی زهرا
مدد شاه خراسان...شفا بازی شبهای تو آسان...
و در پنجره فولاده تو من دیده ام آن حضرت لیلا
و خواهم ز تو من دیدن روی دل و دلدار کربلا
مدد ای که جوادی مدد ابن رضایی
مدد غیرت آن شاه خراسان...به پایت شده ام همچو غلامان...
مدد هادی و ساقی...مدد ای که شدی در دل من چون غم باقی
مدد حضرت لشگر...بدادند به تو ملقب عسگر
مدد ای که خدا داده بتو مهدی و صاحب
مدد ای همه ی کل زمان حضرت مهدی....بیا تا که دهم بر تو چو عهدی
فدای قدمت کل دو عالم ... ازین دوری تو گشته مشوش چو که حالم
گدایم ... غلامم...به درگاه تو من خانه خرابم...بیا من که به درگاه صفایم...
بده کرببلایم...که من مسته خدایم...
صلواتی نثار روح شهدا و امام شهدا وفرج آقا